-
1 pewność
сущ.• безопасность• гарантия• заверение• залог• защита• надежность• надёжность• обеспечение• определенность• охрана• поручительство• прочность• страхование• уверение• уверенность* * *pewnoś|ć♀ 1. уверенность;\pewność siebie уверенность в себе; самоуверенность; mieć całkowitą \pewność быть вполне уверенным (убеждённым);
2. (czegoś) верность;\pewność informacji надёжность информации; \pewność oka, ręki верность глаза, руки; ● dla \pewnośćci a) (żeby się upewnić) чтобы убедиться, для верности;
б) (na wszelki wypadek) на всякий случай;z całą \pewnośćcią без всякого сомнения
* * *ж1) уве́ренностьpewność siebie — уве́ренность в себе́; самоуве́ренность
mieć całkowitą pewność — быть вполне́ уве́ренным ( убеждённым)
2) ( czegoś) ве́рностьpewność informacji — надёжность информа́ции
pewność oka, ręki — ве́рность гла́за, руки́
•- z całą pewnością -
2 kontenans
сущ.• лик• лицо• обличье• самообладание* * *♂, Р. \kontenansu книжн. уверенность в себе;stracić \kontenans растеряться
+ rezon, pewność siebie* * *м, Р kontenansu книжн.уве́ренность в себе́stracić kontenans — растеря́ться
Syn: -
3 rezon
самоуверенность, уверенность в себе, смелостьargument, dowód, racja резон* * *♂, Р. \rezonu уверенность в себе, смелость ž;stracić \rezon растеряться, опешить
+ pewność siebie, śmiałość* * *м, P rezonuуве́ренность в себе́, сме́лость żstracić rezon — растеря́ться, опе́шить
Syn:pewność siebie, śmiałość
См. также в других словарях:
pewność siebie — {{/stl 13}}{{stl 7}} wiara w swoje możliwości, w swą wartość (często nadmierna), w słuszność swoich działań; też: zachowanie, sposób bycia świadczące o takich cechach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drażni mnie jego pewność siebie – myśli, że jest… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pewność — siebie «śmiały, pewny sposób bycia»: Zachowywali się z przesadną pewnością siebie, bez przerwy rozprawiali o bogactwie swoich krewnych, demonstrując nowy styl życia (...). R. Antoszewski, Kariera. – Zaraz ruszamy – powiedział młody porucznik.… … Słownik frazeologiczny
siebie — {{/stl 13}}{{stl 8}}zaim. M. ( ), D. siebie, C. sobie, B. siebie || się, N. sobą, Mc. sobie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje, że wykonawca czynności jest zarazem obiektem tej czynności : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pewność — ż V, DCMs. pewnośćści, blm 1. «niezachwiane przekonanie o istnieniu czegoś lub o tym, że rzecz się ma w określony sposób; ufność co do czegoś, bycie całkowicie pewnym czegoś» Absolutna, niezachwiana, niezłomna pewność. Mówić, stwierdzać, wiedzieć … Słownik języka polskiego
dochodzić – dojść do siebie — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odzyskiwać siły, zdrowie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po długiej chorobie wreszcie doszedł do siebie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mina — I ż IV, CMs. minie; lm D. min «wyraz twarzy, układ rysów wyrażający czyjś chwilowy nastrój, odzwierciedlający czyjeś usposobienie lub nadający komuś jakiś wygląd, pozory kogoś, czegoś» Wesoła, figlarna, zadowolona, zuchowata, bohaterska,… … Słownik języka polskiego
fantazja — 1. Kawalerska, ułańska fantazja «wielka pewność siebie, odwaga, zuchwałość»: (...) sprawia wrażenie arystokraty, i to arystokraty w starym, dobrym stylu. Wykwintnego w gustach, nienagannego w manierach, konserwatywnego w sądach i nieposkromionego … Słownik frazeologiczny
mina — 1. przestarz. Gęsta, tęga mina «mina wyrażająca pewność siebie»: Dla uzupełnienia ekwipunku wbił w kieszenie dwie spore pajdy chleba i z tęgą miną wyruszył na podziemną wyprawę. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Mina komuś zrzedła, rzednie «ktoś stracił,… … Słownik frazeologiczny
fantazja — ż I, DCMs. fantazjazji; lm D. fantazjazji (fantazjazyj) 1. blm «zdolność do wyobrażania sobie czegoś; wyobraźnia twórcza; zmyślenie, urojenie, pomysł» Bujna, wybujała, bogata, płodna fantazja. Fantazja artystyczna, poetycka. Twór, wytwór fantazji … Słownik języka polskiego
tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… … Słownik języka polskiego
wiara — ż IV, CMs. wierze; lm D. wiar 1. blm «przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, że coś jest słuszne; ufność, że coś się spełni, wierzenie w coś» Wiara w ideały, w słuszność jakiejś sprawy. Wiara we własne siły. Przywracać komuś… … Słownik języka polskiego